Güzeldi Çocukluk Yıllarım
Güzeldi çocukluk yıllarım
Küçük bir çocuk tum
Sarışın Sevgi dolu ve şakacı
Anam vardı babam vardı
Mutluydum kardeşlerim vardı
Güzeldi çocukluk yıllarım
Bir bisikletim vardı Bisan çift kadro
Ayaklarım tam yetismezdi pedallarına
Bazen düserdim canım acırdı
Acımadıki derdim gülerdim
Güzeldi çocukluk yıllarım
Ayakkabım eskiydi çoraplarım delik
Pantolonum yamalı gömleğin eski
Teknoloji neydi bilmezdim
Siyah beyaz televizyon ve radyo dinlerdim
Ama mutluydum günlerdi gözlerim
Güzeldi çocukluk yıllarım
Siyah önlük beyaz yakalık
Bez torbası çantam kara lastik ayakkabı
Çeyrek ekmek sabah kahvaltısı
Ama güzeldi okul yılları
Çok severdim okumayı yazmayı
Güzeldi çocukluk yıllarım
Şimdi büyüdük yaşlandık
Hiç bir şey eskisi gibi değil
İnsanlar kibirli bencil
Gerçekten sevmiyor kimse kimseyi
Kardeş kardeşe düşman
Düşenin olmuyor elinden tutanı
Yorgunum bitkinim artık
Ne kadar yaşarım bilmiyorum
Herkesin kendi ni düşündüğü
Bu dünyayı da sevmiyorum artık
Güzeldi çocukluk yıllarım
Allah hayırlı, sağlıklı uzun ömür versin kardeşim, kimse bilmiyor ne kadar yaşayacağını, ümitsiz olmaya da gerek değil mi, şiirini ne kadar içten ve samimi tebrikler...