Güzelliğine Kaç Bahar Şahit Oldu

Güzelliğine,kaç bahar şahit oldu?
Bilemem,
sevmedim asla,
filizlenen dallarını ağaçların ve
baş veren çiçeklerini...
Ben,çenekleri mateme açılı gül dallarında,
sararmış bir yudum ıhlamur buharında ve
varlığında hiç gonca görmemiş
bir güz yorgunluğunda tutundum hayata.
Baharıl hayallere kapılmadım mesela,
uçurtmam hiç takılmadı,dev ağaçlara.
Soluk güz'ellikleri süsledi tuvallerini hayatın,
duyduğum nisanın damlaları değildi,
henüz yeşermiş gönlüm ekinine,ekimindi
sert darbeleri.
Sıvırcıklar bağrışmadı hiç sokağımda,
şakağımda olmadı bir esin.
Hiç düşmedi kuşağı göğün,
örümcek ağlarına.
Benim puslu,puhulu gecelerim vardı,
tek huzurdu ötüşü buğulu hayatta,
geceye inadıyla...

Güzelliğine,kaç bahar şahit oldu?
Bilemem,
görmedim.
Benden fazla iki güzün,
daha iyi seçen iki gözün var!
Görmedin...