Güzide

"bak yine özledim seni"

sahaflardaydım bugün

eski kitaplara dokundum

eski hikâyelere

kadim bilgilere

büyümüş gözlerle seyranlık ettim.

kedileri sevdim

tüyler yapıştı

A pilesine eteğimin

-eskilikli dolabımın paslı kedisiydi

demode eteklerim

sever miydin beni öyle hiç bilemedim

ve dönen fermuarını

tekrar tekrar düzelttim yine.

seninle dolaştığımız yerlere

göz gölgemi bıraktım

melekmişim gibi bi tüy bir de

-yavaşça omzuma düşmüş

bir serçe kanadından

hissetmedim bile

hani en çok gittiğimiz bir yer vardı

ikimizin de gaipten şiirler duyduğu

çimlerin intiharına tanık olduğumuz eski tren yolu

gramofon olan vitrininde bir antikacı

tozsuz

dar sokaklarıyla

dönence şarkısını mırıldandığımız Barış abiden

belediye banklarında soluklandığımız o yer

o serde can olduğu vakitlerimizin

imzasız teklifler mahali

katli vacip bir şahsiyet gibi

yattım raylara bugün

kapanmış intihara da

gözyaşına da

ters çevrilmiş görünmeyen bir tabelayla

anılarımı koşulsuz saldım ortalığa

öyle bir geçti ki zaman

hayat öyle bir ucuz ki bana

seninle paylaştığım simitte kaldı iştahım

olmasa da olur dediğim yanında

sıcak çayla

yokluğun

uçurtması olmayan

bir çocuk yüzü kadar gölgeli

ve

kâğıttan gemilerin erimesi kadar gerçek

nereye adım atsam

sınır dışı edilmiş bir kafa taşıdığım

hem deli

hep meczup bir akıl cebimde

İstanbul bilmedi beni senden sonra

bak yine özledim seni...bb