Güzide - III

Şahlansa içimde tahtlanan bir kâbil,
Düşse gözlerine bütün ömre mukâbil

Sonra fecrine dalsam şu rengârenk alemin,
Beni benden alı koyar o masmavi gözlerin

Hatırda kalmaz bir tek dem sevda
Bir kuru gül yaprağına sorarsın adımı
Unutmuştur yıllar, o adam gibi adamı...

Kalk sende, ey kalbine iblisler oturmuş kadın
Hala yanar içimde, gününü bekleyen yâdın

İmkanı bulunsaydı mahşere döndürürdüm denizleri
Ki seni bırakmak, güneşi unutmak, yakmak dehlizleri...

Atarken sevdamı kuytu bir giryeye, mateminde zulüm
Biliyor musun benim karşımda hergün ölüm ağlar gülüm

Sil gözyaşlarını, bu senin suçun değil!..
Hamuruna haram karışmış, benlik senlik değil!..

Haydi, suçla dünyayı alabildiğine,
Beni soran olursa ömrüm, öldü de!