Haberin Gelsin

Yoruldu bu kalbim yari sormaktan.
Her zaman karşımda hicran bulmaktan.
Bıktım usandım yolda durmaktan.
Ya haberin gelsin, ya kendin gel.

Gözlerim yolara baktı usandı.
Pınar gibi aktı, sonra kurudu.
Ne çok dalgalandı da, yine duruldu.
Ya haberin gelsin, ya kendin gel.

Kalbim ne zamandır ismini anar.
Uzaktan birin görse, hep seni sorar.
Senin için söylenen, her söze kanar.
Ya haberin gelsin, ya kendin gel.

Bedenim ateşine düşmüş yanıyor.
Bu gönül sevdiğini, kokusundan tanıyor.
Bu can son nefeste bile, seni anıyor.
Ya haberin gelsin ya kendin gel.

Faruk Soydemir