Habersiz Istenmemiş Zamandan

Kendine bile haber vermeden çıktığı yolda
Ne badireler atlattı kimbilr bu uzun zamanda
Tam kurtuldu sanarken bu amansız boşluktan
Başladığı yere geri döndü, bu umutsuz beden

Yanındakiler destek çıktı ellerinden gelen herşeyle
O kendi limitini zorladı ne yapabileceğini bilmese bile
Sanıyordu ki dünya kendi düşüncesi kadar saf temiz
Yola çıktı kendisini nelerin beklediğinden habersiz

Yürüyordu yalnız aydınlık güneşli bir ormanda
Işık demetleri yıldız yağmuru misali dalıyordu toprağa
Aslında yalnızlığı o kadar da dert etmediği bir anda
Karşısına O çıktı istenmemiş gereksiz bir zamanda

Ani bir yakınlaşmadan sonra karşılıklı sandığı ilgi
Bu öğrenmesi gerekip öğrenemeyeceği bir bilgi
Böyle sanması başına neler getirecek daha
Bu ne ilk ne de son olacak, daha çok var bahara