Hadi Asker,hadi Sana Hayırlı Nöbetler!

Ne saatler beklediğimi verirler şimdi bana
Nede boş yere saydığım bu şafaklar
Bir umut var hala!
Gözlerim telefona bakar,telefon bana
Çalmaz,çalmayacak bilirim..
Yinede verdiğin sözlere boyun eğerim..
Ellerim çok zorlanır bu şiiri yazarken sana
Bir kalbim konuşur sanki varlığımda..
İşkencemidir bu bekleyiş bilmem
Sonu olsa..helali hoş yine sana..
Bir sigara kül tablamda birde resmin yatağımda
Unut onu gönlüm!yine arka fonda..
İçimde bir sen var,gözlerim telefonda
Asker belki arar! Umuduyla..
Saat geçer zamanını..
Nöbet öncesindesin şimdi bilirim..
Bir sesini duyaydım da,
Öyle başlasaydı nöbetlerimiz..
Sen vatana nöbette..
Ben sensiz bu hayata..
Ben bu şiiri yazarken sana
Şafak daha dört yüz kırk..
Geçer bilirim,sayılı gün geçer..
Boşa beklediğim asker evine de döner..
Barkına da..
Ama bana ne gelen olur nede gelen benden gider..
Çalmadı asker! bugünde gelmedi beklediğim telefon,
Bu günde aramadın beni!
Böylemidir sizde verilen sözler!
Böylemi tutarsınız siz sözlerinizi!
Olsun bu gönül seni,
Kaç on beş ay daha bekler..
Çalmasın varsın bugünde,
Bu gönül beklemeye razı seni..
Sen bekle demesen de..
Bu bekleyişin sonu gelmese de..
Beklerim ben koca bir boşluğu,boşu boşuna..
Haberini alırım ben hep
Çok yadırgamışsın yerini,
Sevmemişsin askeriyenin yemeklerini
Eee boşa dememişler asker ocağı,ana kucağı değil diye!
Bana her yer zindan şimdi,senin var olmadığın her yer!
Her nimet haram şimdi!
Sensizlik yine sarmaş dolaş benimle yatağımda..
Özlemin ne büyük bir kahır anlatamam..
Söyle şimdi ben miyim asker sen misin asker?
Umut bitti bugünde teflondan..
Ümit kesildi!
Artık bu bekleyiş bir sonraki güne..
Hadi asker,
Hadi sana hayırlı nöbetler..