Hadi Bana Biraz Umut Ver

Hadi bana biraz umut ver
Borç olsun, öderim elbet
Öyle ya mutluluk dediğin bu kadar uzak değil
Bırak dilimden yakınmayı
Sözlerim acı veriyorsa dinlemek yetmiyor
Düşüncesizce işliyor demektir kulakların
Pas tutmuş duyguların hüzün kokuyor, anlasana

Ne dinliyorsun adam gibi
Nede söylüyorsun insan gibi
Ben konuşunca kestirip atıyorsun
Sen konuşunca kanun gibi, üstüme koyuyorsun sözleri
Her zaman her koşulda haklısın
Haksız kaldığında bahaneler kitabısın

Ne şiirden anlıyorsun nede bir şarkıda duygulanıyorsun
Varsa yoksa iyi yaşamak
Yaşamakta sana göre belli bir maliyet hesabı oluyor
Sana göre hayat
Felsefi düşüncelerden uzak
Ekonomik fonksiyonlarda çırpınmak gibi sanki

Oysaki hayatın dört işlemi yok
Bir kere çıkarsa karşına şu hain felek
Sıfırın gölgesinde kaybolursun anla
Bir demene izin vermez
İkiletmeden alır umudunu elinden
Çarparak uzatır acılarını
Sevdiklerin bir bir bölünür
Asal sayılardan farksız kalırsın

Maliyetini hesaplayamadığın bedeller yakana yapışır
Sonra ne yaparsan boş
Düşüncelerin eylemsiz kalır
Yitip giden düşlerinin karanlığında
Kendini mum ışığına inanırken bulursun
Ama bir yolu daha var
Henüz yolun başındayken
Adımlarını sonlandırmadan bir adım şansın daha

Ya açarsın gönlünün kapısını
Ya da kapalı odalar ardında göz yaşlarında boğulursun
Ya derviş olmadan bağlarsın gönlünü insana
Ya da insansız caddelerde volta vurursun
Ya sözlerin kadar içten gelir duyguların
Ya da duygusuz bir eşek olursun

Eşek deyip gemce o bile sırtında taşır yüreğini
Ama anırmak sana yakışmaz bilesin insanoğlu
Öz yaşayasın, çok okuyasın
Duyduğun kadar dilsiz kalasın
Gördüğün kadar kör olasın
Okuduğun kadar fikir sahibi olasın
İnsan olduğun kadar kaburganı dik taşıyasın