Hak Hakkını Alınca

Gölgelerde gidenin
olmazmiş gölgesi
yol gidenin izi
yolda kalanın tozu

alıştım yollar uzun /sevda
yürümekle aşınmaz yollar
ömrün aşındırdığı can
biraktığı da yadigari..

güvercin olsam uçsam / uzağa
uçmak için kanatlarım yok ki
uçmak umut oldu
unutma unutmadım

ardında kalan karanlığa inat
her şeye inat
çok umut işte gidiyorum
kalan umutları bırakarak

yine bombalar yağmur
inler yer gök / bırindarım
yer kurudu toprak çatladı
yürek sızısı patlamaya / hazır

bu dağ bana benzer
bende bu dağa
hangimiz patlayacak /olsak
ah çekeriz

bir hikayenin uğultu / sesleriydi
yürek yanan acıların öfkesiydi
ah ah sokaklar boş iken
sokaklar dolacak gibi / düşüm

işte o zaman;
çoşkuyla sevinçler
hak hakkını alınca başlar
bendeki yürek soğuması...

31.01.10-Karataş