Hak Yolunda

Devrimin karanlık tünelindeyim,
Hal bilmez alışık hakir görmeye.
Evrimin viranlık panelindeyim,
Yol bilmez alışık fikir vermeye.

Acı ise kaderinin oyunu,
Çölü aşan zor kullanır suyunu;
Yakıp yıkan bir zalimin huyunu,
Mecburdur kabirde nekir sormaya.

Yalnız kulun derin olur mezarı,
Kıskanç gözün bir bakışı nazarı,
Bilmek için roman ile yazarı,
Gerek duyar illa okur görmeye.

Çalıştıkça ambar dolup taşarken,
Feyiz alır hak yolunda koşarken,
Kız kanaat geçindikçe yaşarken,
Pek zaman bulamaz fakir durmaya,

Zamanı azalır, parasız kalır,
Taş havuzun içi şırasız kalır,
Garibim çok zaman çaresiz kalır,
Can attıkça süslü çakır burmaya.