Hakim Bey

Aşk, kalbime yasaklanmış,
Sıradışı bir eylemdi.
Kır kalemimi kes cezamı.
Seni severek,
İnfaz edilmeye aday, en büyük aptalım.
Yasaktı aşk,
Bunca yasa dışı gösterilerden sonra.
Hiç ses çıkarmamalıydı kalbim.
Severek kendimi ihbar ettim.
Kır kalemimi hâkim bey.
Bir hiç uğruna,
Gözlerimin vanasını, kapatamaz oldum.
.....
Tövbeliydim, tövbelerimi bozdum.
Bir daha, sevmeyecektim.
Bu aptal kalbimi,
teslim etmeyecektim kimseye.
Kendi ellerimle,
kendimi kör bir kuyuya attım.
Çıkaranım yok,
Tesselli dersen,
Teselliye kulak asacak, kalbim yok.
Tarifi imkansız, aşk biriktirmiş içinde .
Yar dediği yok,
Yarayı kapatacak, merhemi yok.
......
Aynı yağmur'da ıslanamaz.
Aynı güneşi selamlayıp, uğurlayamaz.
Koparıp bir kara gülü, elleriyle uzatamaz.
Gör davamı hâkim bey..!
Bu aptal yürek, islah olmaz.
Tövbelerine güven olmaz.
Dualarında, onu anmadan durmaz.
Yanında olsa,
Çekinir, aşkını anlatamaz.
Acı çeker, yinde aşkı yasaklamaz.
......
Yasaktı aşk denilen illet.
Öyle söz vermişti kalbim.
Sözlerini tutmaz oldu bu laanet.
Yine aynı acıları yaşatıp.
Kılcal damarlarıma,
Beynimin her noktasına,
Gereksiz bir acıyla, dolduracak.
Gözlerime yağmurlar,
Saçlarım onun yüzünden,
Kar beyazlığını yaşayacak.
Uslanmıyor, bu aptal yürek.
Yar yar diye, inleyip duracak.
Düşüncelerimi esir alacak.
......
Kalbim, arsız bir maganda.
Sürünüyor hiç yere, bir aşk yolunda.
Ya kendini vuracak,
Yada ansızın duracak.
Kır kalemimi, kes cezamı.
Vadesi dolmuş bu kalbi durdur.
Atmasın, bir aşk yüzünden.
Hayatımı zindan etti.
Gözlerimin günahına girdi.
Kalbime acımıyorum hâkim bey..
Göz pınarlarım kurudu.
Ver idam cezasını.
Son bulsun bu dava..
.....