Hakka Tavaf

Duydum ki içinde dert katar katar
Sevinçler uçmuş kederler yatar
Sıkıntı dediğin kendinden büyür
Allah adıyla kalmaz kederler.

Çok düştüm bu kara derin dehlize
Şüpheler, hüzünler dört yandan vurdu
Eğer demesem Allah'ım yardım bana
İçimden kanar ümitsiz yara.

Neydi o günler şimdi bildim de
Dolandım durdum farklı illerde
Kiminde para, kiminde makam
Dünyevi şeylere kanan ben oldum.

Olmadı hey canım, gönlüm doymadı
Bir yardı kendimce seven olmadı
Yarin sevgisi tarafsız sandım
Maalesef o da aynı kaynaktan
Sel olup yıktı sevdi sanırken.

Nerden bileyim ben bunu
İçimde yanan aşkın ışığı
Onunla görmek gerçek sevgiyi
Bir adım attım öyle büyük ki
Ebedi cennete giden yol imiş.

Hey can bu yol öyle güzel ki
Gülü seven dikenine katlanır
Yardan geçmeden bulunmaz hikmet
Yüreğin yandıkça Allah'a rağbet.

Unutma çok değil bu işin sonu
Bir adım at sen Allah'tan yana
Sana gelir Hakkın muradı hemen
Görürsün gerçeği ilahi vahiyle.

Evet bu sözler kalan özümden
Öyle yandım ki Mevlana gibi
Şems olup kuyuya atılan bendim
Veyselle çöllere düşen gönüldüm.

Hamdler olsun Rabbime her an
Öyle karanlıklar geçtim O'nunla
Ayet ayet gördüm hikmeti şimdi
İçimde dokunan bir büyük mana.

Derler ya ey güzel bu öyle bir yol ki
Çıkarsın tepeye hedef ilerde
Denizde bekleyen bir gemi olur
Önde gidenler görürler onu
Hakkın hikmetini Kur'an'dan oku.

Diyor ki alim önce sorumlu olmak gerekir
Her şeyi var eden Rabbi bilmek gerekir
Bu koca kainat boşa mı döner
Allah Allah diyerek gönül evinde
Yedi kez sonsuz dönmek gerekir.

(Mart 2011 İstanbul)