Hakkımı Helâl Et

ben sana sevmeyi öğrettim
değer vermeyi
sabrı
vefâyı
vazgeçmemeyi
en efsunlu dertleri bile kucaklamayı
hatta acılara sarılıp uyumayı
yaralarına üfledim
acısı geçsin diye değil iyileşsin diye
çiçekler büyüttüm nefesinde
menekşeler, gülüşünde

verdiğim her şey kalsın
solmuş izler
ve kavgalar dışında
bol sohbetli kahveler
bölüştüğümüz koyu karanlıklar
ele ele içtiğimiz güneş
karaladığımız duvarlar
yürüdüğümüz o loş sokaklar
geceleri dibinde söndürdüğümüz kaldırım lambaları
hepsi sana kalsın, hepsi

üçüncü vites dinlediğimiz müzikler
doruklarda ettiğimiz kahvaltı
Dalyan’ da bıraktığımız iz
Yeşilköy’de uçuşan gece kelebekleri
Pera’da ateşlenmiş o emsalsiz melodram
ve Galata’dan seyrettiğimiz insansız deniz
isim koymaya korktuğumuz o bohem tablo
hatta üzerine hiç provasız oturan
O elif kostüm
hepsi kalsın artık
hepsi senin

gözlerini düşürdün mü sen hiç
nefesin uçup gitti mi hiç seni terkedip
"Bıçak çeker aşk" o zaman insana
o vakit kollarını kaldırıp teslim olursun tanrıya
kanayan yerim mi var diye sorarsın aynalara
ki "vurulmalar girdaplarda yankıdır"
"Bir kuşatma müptelâ olur" durduk yere
kar yağar yaz günü dağlarına
her zerren tir tir titrer
cevapsız sorular üşüşür bir biri ardına
neden bu sıcaklık tanrım
nerede bu dumansız yangın
avuçların ıslanır
terler bakışların
bir boşluk türküsü yamanır dudağına
ama korkma!
yaşanmış hiçbir şey kolay kolay yanmıyor hafızanda!..


şimdi yaslan arkana
ya da uzan sırtüstü fil yeşili bir çayıra
tritreyen ellerini de saçlarınla kandırma
dokunma hiç elma şekeri yanaklarına
kıs gözlerinin altını iyice
ve hisset
şimdi bir karanfilin kokusunu çekiyorsun içine
derin derin, taa genzine dek
evet bir nefes daha
daha çok
daha çok...
evet...evet...

şimdi aç gözlerini
ve ruhundaki kokuyu tarif et!
...
..
.
unutmadan
kurumuş karanfiller kokmazmış
lütfen bir kenara not et!..

ToprağınSesi