Hala Yaşıyorum
Hala yaşıyorum biliyor musun?
Komik ama
Hala beni görüp selam verenler var
Hala ardı ardına gidiyor karıncalar
Evimle ekmeğim arasında bana yalnız olmadığımı anlatıyorlar
Kırık dökük kimi
Kimide renksiz soluksuz ama
Hala ruhumun en derinindeler
Hala oynuyorlar benimle oyuncaklar
Hala yaşıyorum
Bir inat uğruna
İnsafsızca
İnancıma kavuşmak isteğiyle
Koparıyorum yapraklarını papatyanın
Her seferinde
Sevinmek, sevilmek içgüdüsünü tatmin arzusuyla
Önce yakıyorum bakışlarımı göz göre göre
Veriyorum yaşam mevzuatına haracını
Ne kadar ıstırap dolu
Ne kadar acı
Göz açıp kapama mesafesinde bitiriyorum bu geleneği
Sonra ellerimle su serpiyorum gönlüme
Sönüyorum
Buz gibi oluyorum
İşte o vakitler
Nokta düşecekse eğer buraya düşmeli diyorum
Heyecanlanıyorum
Bir gökyüzü kadar mavi
Bir sonsuz iken siyah
Gidip kızılamı düşecek
İzlerken insanlar kıralı nemrutta
Benim öldüğümü mü görecek
İşte o sıralarda
Umudumu alevlendiriyorum
Gün batımına meydan okurcasına
Gün doğmadı diyorum, yalan söylüyorum
Kocaman oluyor evren gözümde
Ufacık olsun diye
Küçücük bir kelime
Bir hece
Bir harf kadar süremez
Olamaz sensizlik
Engel oluyorum
?Sevmiyor' muş
Görmedin ki
Sende
Bende
Kimse
Ki hala yaşıyorum
Koparıyorum yapraklarını birer birer
Sayısız yıldız serpiyorum gökyüzüne
Biliyorum, sen ve ben buluşacağız güneşte
Yaşamak mecburiyetse
Elbet bir gün kavuşacağız
O gün hala yaşıyor olsam da
Olmasam da
Bilmelisin ki... Yüreğiniz ne kadar kan ağlarsa ağlasın dünya sizin için dönmesini durdurmuyor
Can Yücel
Samimi, sade, akıcı 😙😙 Deminde şiir...
Tebrik ederim paylaşımı...