Halef Selef

Rahat yüzü göstermiyor içim

sanmam deniz memnun olsun bu işten

dalgalarına hasreti yüklemiş

köpükleriyle sonsuzluğa gidişten

uçsuz bucaksız bir hengamede

noktadan küçük kaldım

oysa özgürlük bu teslimiyet anlamında

yüreğimi vursa bir gece ta oralara

dalgakıranlara iş çıkartan rüzgar

güçlümüdür sevgimizden

bilir misin ortasındayım hiçin

debelenmelerim boşu boşuna

toplanıyor kelam düşkünü

üç beş dost sığınıyorlar ardıma

uyur uyanık hallerime gülüyorlar

ve bir ara saçlarımdaki topuza

şatafatlı yıldızlarla süslü

otel lobilerinden sesleniyorum

tutmayacaksan bari bırakma

tutunduğum yerlerinde kalayım

işte bu sebeple yazdıklarımın

son kelimesine kadar

ısrarcı inatçı başının belasıyım

sabır yok bende ölçüm yok aşkta

yaşamak adına bildiğim

türlü cümbüşleri çalı çırpı ile süpürdüm

huzura yürüyüşte masum malum

çıldırdığım gecelerin sonunda

içimden aynaları kırmak geliyor

selefim ol huy çıkmıyor can çıkmayınca