Haltetmişsin

Melek çehrene çizgiler uğramamış daha
Biçare hayatı nefes almak zannetmişsin
Bir başka bakar olmuşsun doluya ayaza yağmura
Her mevsimi bahar sanmakla sen haltetmişsin

Siper edip meydan okurken daha acılara
Bir sen içinde ne çok sen fark etmişsin
Usun kapıyı çalıp, ayılıp bakınca yarınlara
Alemin velisi olup övünmekle sen haltetmişsin

Yoksunluğunu yorgan yapıp nekahatte yasını tutarken
Bir daha sevdası ile yanmam diye ahtetmişsin
Yürek işi sevda, yürek gerek ateşine sarılmaya
Aslında hiç sevmedim... Demekle sen haltetmişsin