Ham

İçim içimi yiyor

İçimden yıldızlar kayıp yiterken

Tırnaklarım tükendi kazıya kazıya dünyanın rahmini

Yeni umutlar doğurtmaya çalışıyorum

Ergen umutlar

Bi tebessüm oluyor neşter

Sonra

Ağlayarak gelen umuda sarılıyorum

Sanki yeterince üzülmemiş gibi

Tüm düşmanlığıma inat zeytin dalı uzatıyorum zamana

Yine de eskitiyor beni

Hurdalaşıyor bedenim

O kadar arzuluyorum ki bi nefes tütün dumanını

Kahretsin kaldırmıyor ciğerler

Nöbetler geçiriyorum uzun uzun

Öksürük nöbetleri

Zaman atıllaştırıyor bedenimi

İşe yaramaz bi adam oluyorum

İhtiyar huysuz

Olsun diyorum olmasın tasa keder

Yinede koskoca bi ömrü deviriyorum

İçinde olmamışlıklar

Olamamışlıklarla kavruluyor düşünceler

Anılar yangınına düşen demir parçası gibiyim 

Su verilmemiş 

Çorak tarlalar da deve dikeni gibi solgun ve yorgun

 İşte beş para etmez hurda 

İşte ben

Olamamışım hiçbir zaman 

Onca yaşanmışlığa rağmen

Ham kalmışım

Ham...