Hancı

çek perdeleri hancı
ay düşmesin hana
isli duvarlarda gölgelerin dansı
yorgun yolcuların silüeti görünmesin


ne ekmek ne su
bir yatak istediğim
bir de soru sormayan gözlerle dinlemeni


unutulmak dediler ölümün eşi
ölümün eşine sevdalıyım bu gece
ne adım
ne sanım
ne huyum
ne suyum
hatırlanmasın
yok olmak bu kadar hoş gelmiş midir sana


anılmasam
rahmetle de
lanetle de
unutulmak hiç bu kadar arzu edilmiş midir hancı


ah hancı ah
sende ihanet ettin
ay düştü hana
karanlık yüzüm aydınlığın şamarını yedi
kırk yamalı ceketimi alıp gitmek kaldı
yarım kalmış hikayemle


unut gitsin