Hangimiz Rehber Hangimiz Yardım Alan

Gitti soğuk,
Geldi bahar.
Coşkulu kokuyla doldu hava.
Bir kuş kondu
Arka bahçeye bakan penceremin önüne.
Beni çağırıyor sanki
Cıvıldayan neşeli sesiyle.
Sarıldım hırkama,
Çıktım sundurmaya.
Tuttum kaldırımın yolunu.
Selamlarken bana selamlayan güneşi
Yürüdüm sessiz, çıkmaz sokaktan.
''Merhaba'' dedi komşum.
''Götüreyim gideceğin yere.''
''Hayır,teşekkür ederim.
Dinlendi bütün kış bu bacaklar
Artık hareket ister ayaklar.''
Durdum köşeye gelince,
Alışkanlık işte.
Bekledim, yeşil ışıkta
Karşıya geçirecek birisini.
Bekledim, bekledim durdum.
Ne bir ses ne bir nefes.
Bu sefer uzun bir süre
Yok bir teklif kimsede.
Bekledim sabırla
Eskiden hatırladığım bir melodiyi mırıldanarak
Güzel şarkıma geldi, güçlü bir erkek sesi.
Dedi ''neşeli bir insan sesi
Bağışlar mısınız bana sizinle
Karşıya geçme şerefini.''
Görünce kibarlıkla iltifat
Salladım başımı gülümseyerek
''Evet'' dedim. Duyulabilir bir sesle
Girdi koluma, kibarca ve sessizce
İndik kaldırımdan aşağıya
Konuştuk en iyi konu olan havadan,
Geçerken yavaşça yolun karşısına.
Atarken adımlarımızı beraber,
Olmadı anlayan hangimiz yardım alan, hangimiz rehber.
Başladı çalmaya sabırsızca kornalar
Çıkmak için kaldırıma attık çabuk adımlar.
Tam açtım ağzımı edeceğim teşekkür
Dedi bana ''farkındamısınız?
Oldu ne muhteşem birşey
Benim gibi bir kör için
Böyle neşeli bir insanla
Geçmek karşıya emin emin.
Unutmam o bahar gününü
Yalnızlık hissettiğim o sıkıntılı dünümü
Gönderdi tanrım bana
Hafifletmek için farklılığıma, yalnızlığıma
Aynadaki aksimi bir ikizim gibi yanıma.''