Hani Ellerin

Bir cumartesiydi, koynuma saçılmıştı saçların ve hayallere bulanmış
Bana söz verdiğinde, ellerin ellerimden düşmiyecek diye
Gözlerimin içinde gözlerin, dudaklarım dudaklarında bulurken huzuru.
Hani söz verdiğin ellerin şimdi nerede. Nerede!, Hani ellerin!

Bir fırtına misalidir nefesin, değiştirir tüm ruh halimi bir anda alabora eder.
Yankılanır hıçkırıklarım odanın soğuk duvarlarında gözlerimden yaşlar düşerken
Ve hatıraların hiç bırakmaz peşimi her an seni bana aşılar ve boşluğa iter beni
Vücudumun ücra köşelerini keşfeden minik ellerin hani ?

Yırtılmış fotoğrafının bir ucu ve ağlamaklı biraz, Ağlama !
Düş saçılmış yatağıma sensiz gecelerde, uğrama aklımın yasak köşelerine
Tut ellerimi şimdi rüyalarımda, dokun hafızama okşa ruhumu.
Ruhumu titreten narin ve eşsiz ellerin hani nerede ?

Kır tüm varlığımı yüreğimi ez yokluğunla sar yaralarımı umudunla
Tüket sevgimi bitirene kadar yoket hafızamdan anılarını sil herşeyi
Bitirebilirsen eğer bendeki sonsuz sevgiyi bitmeyen anıları
Han söz verdiğini ellerin şimdi nerede. Nerede! Hani Ellerin !!!