Harap Ruhun Serzenişi...

Rüzgarın savuruşundan mı ruhumun sallanışı?
Düşüncelerin derinlerinde gezen ben,
Boğulacağım,ne arıyorum yüzme bilmezken?
Tutunduğum hayatın ince,meçhul ipi,
Soruyorlar bana 'hayat dediğin şey nedir ki?'
Eller uzatılmış,bakıyorum;neden bilemiyorum!
Gözlerimi bağlamışım gözlerimi arıyorum...
Bir çığlık yükseliyor sinemden,kulaklar sağır,
Yakan bir ateş var soluklarımda köhne ve ağır!
Zaman aldatırmış yılları,yıllar ise çelimsiz insanı.
Düşünce solmuş bir yaprak,tutarmış ağacın ahı!
Kelimelerim zihnimde pervasız oyuncaklar misali,
Ya oynamalıyım onlarla ya da oynatacaklar beni!
Gözyaşın sadece gözden aktığını zannedenler,
Ruh,can,gönül gözü nedir bilemezler..
Bir renk seç diyor ufukta gezen biri,
Beyaz,pembe,mavi,yeşil seçemiyorum hangisi?
Eller uzatılmış,bakıyorum;neden bilemiyorum!
Ellerimde pembe kelepçe çözmeye kıyamıyorum!
Bulunduğum yer,uzak yalnızlıklar ülkesi,
Bir bağırsam duyurabilir miyim ki sesimi?
Bir hikaye yazdım,hikaye beni yazdı,
Ben hikayeyi yazdım hikaye ise beni oynadı!
Durmuyor;ellerim,ellerim ve gözlerim,
Kavga eden kardeşler misali düşüncelerim...
Sus ey dil anlamaz,anlayamaz kimse seni,
O kadar istiyorsan hadi ifade et kendini!
Rüzgar misali savrulurken takılırsan bir dala,
Tut kendini,bir daha gözyaşıyla ağlama!....