Hardayım
Matemin rüzgarı esti yüreğim talandır
Kopan fırtınanın külleri arda kalandır
Yaşadığım hüzün yaktı dünya bir yalandır
Biçare kaldım ateşte yanarım hardayım
Dertlerimden derman arıyor yüreğim yorgun
Hayat acımasız sille vurdu kalbim kırgın
Kendimi suçlu buldum ben yine bana dargın
Felek kazanına attı pişerim hardayım
Gel ey gönlüme devayı veren ulu ilah
Seninle coşar yürek seninle bulur felah
İnandık güvendik hak Lailahe illellah
Umutsuzluk çöktü içime derin hardayım
Güneş'in Ay'ın parlayan Yıldızların nur'dan
Yağmur rahmetindir kurtaracak bizi nar'dan
Şu gönlümü mahrum bırakma ilahi yardan
Günahlara gömüldüm çıkamadım hardayım
Toprak kokar bedenim ruhum sana gelecek
Devranda ağlayan sana gelince gülecek
Amel defterini beşer nereden bilecek
Tutuştu yüreğim korkular sardı hardayım.
bu kadar güzel bir şiir nasıl oluyorda ilgi görmüyor anlayamıyorum ben doğrusu
sayfaya gelip şiiri okuma zahmeti gösterem 57 dosttan üç kişi çıkıpta şiirin şairini taktir edemiyor ne hikmetse
neyse canımız sağ olsun ben tebriklerimi bırakıp kaçayım en güzeli dost sayfasına.
not; Isbartaya geçerken şu periliri bize bırakında dönüşte alırsınız bu arlar benim perilerde iş yok muhterem abim 🙂
Daha çok var Şair güzeldi eline kalemine sağlık selamlarım!