Harem Sofrasındaki Şiir

Yağmur ellerinden beyhude yere azarlanınca,
Çarpıyorum ıslak paçavralar içinde bir hakikate.
Hasat vaktini arıyorum evvelsi günlerimin.
Kimse bu vazgeçişin menzilini aramasa da,
Bir yığın cümleyi mahpuslamak istiyorum.
Komşu vilayetlerin tenhalarında oturuyorum,
Son vapurla karşıya yürüyenleri seyretmeye...

Güneş mavi şalını boynuna dolamış,
Bıyık altından gülüyor harem sofrasındaki şiirlerime.
Entarisi bol gelen koca bir yalıdaki,
Üstü başı pas içinde bir kalem ustasıyım...