Hasm-ı Aşk

Gönül hüzün hüzün oldu böyle
Varacak dost bulamadım
Yürek suskun dilsiz öyle
Söyleyecek söz bulamadım...

Ağır döküldü toplar üstüme
Değer veren çok da sözüme
Bakıp bakıp için gözüme
Arkadan gülmeyen bulamadım...

Söz nedir ki diyen çok oldu
Özümü gören çok da az oldu
Bütün baharlar bana kış oldu
Şu fırtınaya karşı duramadım...

Soramadım sen kimsin nesin diye
Dîl dilinden utandı aşığım dedim diye
Sevda dediğimdeyse güldüler diye
Hasm-ı aşk olmaktan kaçamadım...