Hasret

Gün yine akşam oldu hasret gönüme doldu
Hasret kandili yandı gece de aydınlandı
Özlem özlem dağlandı gölgelerde ağlandı
Gün güneş yine soldu gözler ufukta doldu

Sevdalısına yanan anısını ağlayan
Kavuşan yıldızlarda zemheri kış baharda
Ağlayan uzaklarda gurbette tutsaklarda
Geldi deseler canan gönül olur çağlayan

Sıla dertli suskudur gurbet yanık yorgundur
Yanan bilir gamını dağlar durur canını
Yaman yakar hanını bekler vuslat tanını
Bakma cihan suskundur gam hasrete vurgundur