Hasret Sılaları....

Şafaklar nabzını tutarken sözcüklerimin
Yıldızlardan taç yapardım dizelerime...




Uykusuzluğum sabrıma dayanmışken
Hicret ederdi yalnızlığım hasret sılalarına...




Kefenim yarım yamalak kalmış sala sesiyle sarılmış
Ölüme çağrı diyor musalla ellerde taşınıyor ruhum sonsuzluğa...




Güvelenmiş heceleri naftalinleyip saklıyorum heybeme
Sıkıyorum dişlerimi pusularda can çekişiyor dilim...




Soluk soluğa kalmış cümleler dökülür dilimden
Uzun gecelerin namlusunda mermiler yağar seherlere...




Can çekişen ne varsa ölmüştür artık sen gideli
Kan sıçramıştır yaralı yürekten yırtık hayaline...




Şafak vakti sökünce usumda döner bir garip semazen
Dalarım düşlere döndükçe hayalin düşer yorulur içimde...




Sazendeleri coşar kalbimin mevsimsiz iklimlere
Gözyaşlarıyla sulanan aşkın orta yerinde susuz kalır sözcüklerim...




Fer yok ki gözlerimde derman olsun dizlerimde
Koşar adım gelmek vardı şimdi puslu memleketine...




Bulutlar kararmasın artık üzerime
Bir parça maviyle aşk yağdır pas tutmuş iliklerime...




Tuzu yanıktır düşlerimin sebebim olan gecede
Terinde nefes insin karışsın yüreğime...




Boşluklara saldım ne kaldıysa ezberime
İpi doladı sabahın boynuna Azrail sallansın şimdi hayaller




Sen sadece zikret içimde....!!!





Şiirime o eşsiz sesiyle can katan ablam Hayatcan Öztiürk'e sevgim ve teşekkürlerim sonsuz......