Hasret Yakar

iki onbeş treni hareket etti,
kokunu aldı savurdu buralardan.
gökyüzü kara bir bulutla kaplandı,
sen gittin ya.

şimdi yağmurlar egemen bu şehre,
ben mi yaşlandım yoksa.
şehir sanki terkedilmiş gibi,
sen gittin ya.

evimizi çevreleyen çitler,
yüreğimi sardı sarmaşıklar gibi.
yollar geçit vermez oldu,
sen gittin ya.

sabahları uyandırırdı kuşlar,
ürkek ürkek yaklaşırlardı pencerelere.
güneş doğmaz oldu bu gözlere,
sen gittin ya.

sen gittin ya bu şehirden,
canımı da götürdün yanında.
ara sıra hatırla bu tarafları,
hoş et bu sabırlı canı.