Hasrete Veda

Gönlümü dolaştım ben karış karış 

Eskiden burada hasret yaşarmış

Yâr kapıdan giriyorken ayrılmış

Bir daha hiç haber alınamamış

Meskenin olmasın diye dilerim

Çünkü bilinmeyen adındır zalim

Bilersem kılıçtan keskindir dilim

Yokluğuna seve seve giderim

Yerine geçense yemyeşil gözlü

Sanırsın benimle doğuştan sözlü

Çok söylesem bile az gibi övgü

Yerle yeksan eyler ateşi,közü

Yazdığım mektuba hisler sığmıyor

Var olan alfabe bazen yetmiyor

Sen yine de üslubumu hayra yor

İfademe heyecan sıkışıyor