Hasretim

Bir canım, candan öte,
Kendimden bir parça ki;
Daha küçük bir ben.
Kaç saat, kaç gün
Yıllar geçti,
İlgiyle sevgiyle büyüdü.
O benim sevgim.
Sevgiden ilgiden
İlmek ilmek
Ördüğüm
Kalbimi kaplayan
Sevgiden bir eşim.

Nasıl ayrılır ki böylesi
Kolay mı kopmak
Lakin kanatları açıldı
Artık uçmalı
Ağır ağır çıkmalı, gökyüzüne
Gün gelecek ki
Kanatları altında
Kendi gibi tertemiz
Şefkat bekleyen,
Küçük yürek atışları olacak...

Ne zormuş ayrılmak
Dahası bu özlem içimde
Kökleri derine ağır ağır
Salmış,
Koca bir çınar.
Taşımak gün geçtikçe zor,
Kesip atmak köklerini ya;
Özlem bu,
Gün gün öyle bir
Yerleşmiş ki gövdesi,
Taşımak zor olsa da
Özüm özlemim
Hasretim Sensin
Biricik sevgili yavrum.

(Eylül 2010 İstanbul)