Hasretimsin

bana ancak düşlerim kadar yakınsın
elimi uzatsam biliyorum tutamazsın
bir birimizden çok uzaktayız sevdiğim
sanki sen bana ezelden yasaksın

zavallı kalbim çırpınıyor sen sen diye
telefondaki bir gülüşün bana en güzel hediye
bunca zamandır soruyorum hep kendime
böylesine severken bu sensizlik ne diye

yüreğim köz köz yanıyor kor ateşlerde
sen benimsin ancak düşlerimde
seni ölesiye çok özledim sevdiğim
sen hasretimsin benim her nefesimde

biran unutsam seni kalbimde hançer gibisin
hangi yöne baksam sen gözlerimdesin
senden kopmam imkansız
sen benim en büyük hasretimsin