Hasretinle

bitmiyor günlerim yalnızlığınla
barışmıyor uykum bedenimle gecelerde
cayır cayır yanan ormanlar gibi yüreğim
kutuplardaki soguk fırtınalar gibi ruhum
yanarak üşüyorum
hasretinle
şehrin kalabalığı boşalıyor yokluğunla
sokaklar ıssız mekanlar boş
fayda vermiyor sohbetler
beklediğim anların bugusu var gözlerimde
için için eriyorum
hasretinle
gelmen umudu dolaşıyor beynimde
kanatlanmayı bekler hayallerim varlığına
gülen gözlerin kalbime
tatlı sözlerin ruhuma derman
başkaldırıyor sessizliğine benliğim
bağıra bağıra susuyorum
hasretinle