Hasretinle Yakma Beni Ahuzar

Bin yıllık bir yola çekip gitsende
Beni de götür sinene sar ey yar
Her gün elinin tersiyle itsende
Hasretinle yakma beni ahuzar
Beni de götür sinene sar ey yar


Gözyaşı dağına atma kalbimi
Kara bir zindana satma kalbimi
Araf kervanına katma kalbimi
Hasretinle yakma beni ahuzar
Beni de götür sinene sar ey yar


Meftun oldum sana ezeli haktan
Razıyım ben her şeye vardan yoktan
Ben gönlümü sana kaptırdım çoktan
Hasretinle yakma beni ahuzar
Beni de götür sinene sar ey yar


Sevdim riyasız yalansız özümden
Sakındım seni canımdan gözümden
Caymadım bir an olsun ben sözümden
Hasretinle yakma beni ahuzar
Beni de götür sinene sar ey yar


Kanadımı kırma sevda bağımda
Muhabbet kuşumsun gönül dağımda
Yanık bir türküyüm Leyla çağımda
Hasretinle yakma beni ahuzar
Beni de götür sinene sar ey yar


Bil ki sitemim yalnızca sevgimden
Gönül dağıma kurşun sıksan da sen
Dünyaları başıma yıksan da sen
Hasretinle yakma beni ahuzar
Beni de götür sinene sar ey yar
...
Gitmedi ;
Gitseydi veda ederdi .
Sadece yüreğimi aldı götürdü
Bir hoş asrı sedaydı ,
Yokluğumuza şiirler yazdık şair gibi
Karşılıklı okuyoruz şimdi
Hem ne fark eder ki varlık zor zanaattır
Muhterem olan yokluktaki aşkı sanattır
...
Gece oldu saat-i yarım ;başladı yine leylim ley sancılarım...!
...
Yalnızlığım yıllarca ayakta kaldı da bir sandalye uzatıp ta buyur otur diyen olmadı...!