Hasta

incir ağaçları dikili şimdi güllerin yerinde
gönlüm perişan
hayallerim hasta..

eline ilk defa kalem alan çocuk gibiyim
gönül defterimin kenarı kıvrışık
aklım karışık
yüreğim bir vefasızın gözlerine hasta..

eylül dinliyorum gecenin karanlığında
lâ diyor tüm notalar lâ
sôl yanım zapt edilmiş
mutluluğum kiraya verilmiş
kiracı hor kullanmış
evim barkım darmadağın
umutlarım hasta..

kirli yarınlara yürüyorum
kirlenmiş dünleri anılarla siliyorum
boş!
ne bir deva buluyorum derdime
ne de teselli arıyorum kendime
gücüm tükenmiş,tüm şehir kirlenmiş
ciğerlerim hasta..

aklıma esince kokunu çekiyorum içime
yüzünü hiç aklımdan çıkarmıyorum
zaten yoksun,yüzünüde unutuyorum korkuyorum
gelmeyeceksin,sevdamı bilmeyeceksin
bekliyorum!
evet delirdim aklımı yolunda kaybettim
boşa atan kalbim hasta..

anlasaydı gözlerimden derdimi
sözlerimi kulağına küpe yapsaydı
aşk şimdi bileğinde künye
umutlarım koynuna kolye olurdu
giyinirdi umutlarımı üzerine
sevda yolunda yürüyenlerin en güzeli olurdu..

aklı vefasızlıkta dili aşkta
aklı başına gelir ama
havalanmış bencil yüreği hasta..

DEMODERN!..