Hatice ile Tolga

Bizim Doktor Tolga bey, benden şiir istedi
Hatice hanım ile, yaşadığı aşkını
Dök dedi mısralara, bizim için es dedi
Yaş olsa da elli beş, delice akar kanı
Kır kalemi arkadaş, cezamızı kes dedi

Şiir oldum onlara, döküverdim kelamı
Yörenin köpekleri, hepsi iğneyi yedi
Veteriner beyimiz, bilmez tasayı gamı
Üç beş tane dizeyle, gönderelim selamı
Şair kalemi alıp, sinsice gülümsedi

Hatice ablam mahzun, bekler olmuş yolunu
Adam rahat durmuyor, bozdu siniri, gerdi
Ne duruyorsun ablam kır kafayı kolunu
Ne kadarda söylesen bitmiyor bunun derdi
Bil ki kadınını fendi, her dem erkeği yendi

Madem şiir istedin, çektim okun yayını
Selam olsun sıladan, Almanya'nın hayını
Şiir deyip tutturdun, işte verdim payını
Sakın üzme ablamı, patlatırım mayını
Sonradan tasa etme, yok o dedi bu dedi

Burası Güzelçamlı, devirmeyelim çamı
Bazen gökyüzü olduk, bazen eşsiz bir deniz
Güzel bir dostluk kurduk, attık kederi gamı
Seviyorum sizleri, minnettarım ben deniz
Böyle güzel dostluklar, yıkılmazlar ebedi

Latifedir sözlerim, iki güzel insana
Hatice ile Tolga, candan yakındır cana
Mutlu bir ömür olsun, yaşansın kana kana
Acıyı tatlılara, yürekle bana bana
Aldı Fikret söyledi, size şiir eyledi