Hatıralar K/öz Olur

Bak
Sen susarsan
bende gittim uzaklara
artık inişi çıkışı yok yokuşlu yollar

nereden olursa ol
kendin ol
kendine yürü yollar aşınmıyor sevda yeminlerinde

hatıralar köz olur
rüzgara savrulur
ya benim yüreğim demlenır
ya da közün savrulur yollara hasret türküsü duyulur
suları kaynayan sular misali derya gölü sevdalarım

Günaydın
güzel dostum
yalnızlığın bana kor geliyor
sabahım bana dar geliyor
şimdi bir köşede sabahına kaldım

bir koş gel göreyim yüzünün rengini
bakarsın gökyüzü maviye çalar
yada griye çalıyor her bakışında
şimdi acılar daha derin
daha acıklı gülüşlere kaldıkça
geceler uzun
uykusuz
ve ümitsiz sevdalar

karanlığın ışığı yoksa derdine koşma yorulma
bir ömür toprak ağır gelir sözün tesiri
hayat kısa ölüm varsa nazlı yarın gerçeğine
zorun güzelliğini ağır yükü taşıyamaz her gönül!

çalamaz ki acıyan seviçlerimizle
acılar yürür yanı başımızda
bir bilebilsen
sonrası çok geç kalınmışa
asıl sözüm er meydanına çalsa da çok sevmekte değil
asil olan yürekten candan olabilmeyi
çok yaşamakta değil
üğruna ölebilmeyi sevda bil

çok yaşamak ço sevmekte değil yaşarken
gözyaşına damlayan acıya derman olmayı
düşünmek kadar yaşamayı bil

hatıralar tazelenir gözlerime bak
değeri varsa koş gel
acıyan gülüşlerinle
derman ol
ferman dinlemez dağlar uzak yolların hasretine

bir bilseydım
seni her an gözüme s/aklarken
gözyaşına doyardım sensizliğine
her geçen zamanı sayıklar sabahı

alevin ateşiyle yanar k/öz olurum
rüzgara savrulsa da küllerin
vakti s/onsuzluk günlerimin

24*08*14*