Hatıralardır Ayrılıklarda Sevda

güneşini kaybetmiş çocuk korkusunda öksüz yüzüm
elleri uzak sevgili kayıplığında sözlerim
uçkun bakışlar tutuşturur hayallerimi
yanık sevdaları yapraklar güz bahçeleri

namlusu yönsüz hasret
dolaşıyor gölgeleri kör şeytanın kurşunu
kalbim de bitecek sevdaya nöbet

geçmişimi yüklemiş aklı firar mazi
bıçkın hırslarıma yeni giyinmişken
çıplak kaldı çelimsiz öfkem
benden koptu sen kokulu buğulu ten

darmadağın bıraktığın duygular
tiksindiriyor kirlenmişliğimi yüzüme çarparak
utancım yüzsüzlüğüme kelepçe
suçlanmakmış güzeli alnından öpmeye meyil

rüyası silik gecelerim
özlemlerimi çekiyor içine
kayboluyorum renksiz kabuslarda
arama beni
zamansız gidişlerimde sende kalıyorum

adıdır yalnızlığım şimdi susku

hayat adımsanmaydı içime seni yaklaştıran
ulvileştirdiğim yalnızlığımda
sanmıştım baharı senle başlayan

ağlak şarkıları söylerken mutlu olabilmek
küfür etmek terbiyesizce
akışına bırakılmış saatlerde
sana boğulmak
çekip kınından kanımı
usturanın keskinliğinde yüreğime salmak
önemsemekmiş hayatı
can hıraş yaşamakmış sevgiliyi anmak

sahipsiz bir buket gülmüş ayrılıklarda acıtan tutku

saate bakmak
takvim yapraklarında sıradan günlere anlamlar yüklemek
şişeleri boş bırakmak masaya
güzelmiş avunmak kırmızısında şarabın
özlem çizmek duvarlara
bozmak kumdan kaleleri yaramazlık yapmak gibi
sevmek oynamakmış iki bölümlük eserin
son perdesini