Hatırlanan Yalnızlık

Ben hayaller kurardım geleceğe dair
Dillendirmezdim hiç birini
Düşünürdüm sadece
Usulca susardım
Kızıl şafaklar sökerdi gözlerimde

Sonra
O geldi baharın habercisi
Susmayı unutturdu bana
Döküldü bütün düşlerim ellerine
Kalemle dost oldum
Şiirlere durdum
Masmavi gecelerde

Birazdan
Nisanı yakacak ellerim
Yağmur sürgünü
Bir gün bitecek gözlerimde

...Oysa
Umut en renkli resimdi
Acemi ressamların elinde
Ve kelimelerle boyanırdı
Çocuk gülüşleri

Şimdi
Kasım sürgünü soğuklar geldi bak
Sustuğun cümleleri duyuyorum
Kalbinin atışlarında

Yarın
Kan ter içinde günler gelecek
Bana yalnızlığımı hatırlatarak