Hatta Bütün Çizgilerinde Dünyanın
Tunçtan portreler arasında,
Güneş ve Tanrı bilgisi...
Birden bir düzlüğe ulaşıyoruz.
Öldük,
Ayrıldık sanıyorlar ya da.
Sayılarla tanışmış bedenler,
Ele veriyor kendini orada !
Hiçbir yerde.
Bitkinin özünde saklı kalanı;
Hafif, incitmeyen bir müzik.
Bir kırık kemiğin son sıcaklığı;
Birazdan başlar,
Hep başlayacak tükenişiniz.
Siz,
Daima yüzünüz sanacaksınız.
Ben,
Bakıyor olacağım yalnızca.
Evsiz adamların ucuz odalarda,
Sevişip uyumalar tarihi...
Yaşamın parçaları.
Yaşamın parçaları,
Her sabah yeniden dağılan !
Beni bırakıp durmayın.
öncelikle hoş geldiniz şiirkolik ailemize sevgili seyhan ve çok çok güzel bir şiirle merhaba dediniz kutluyorum 👧
🤐Tebrik etmekle yetiniyorum 3 kez okumama rağmen kafamda kaldı bazı sorular
saygıyla süper şair