Havadan Sudan

çıkrıklarda yorgun


bıraktığın kadar yalnızım
yaldızları boynuma taktığın kadar kör
şimdi bir nehir bırak gideyim
savrulduğum kadar yakınımsın
rüzgara öğret bunu

yorulmuştum gözlerinde

ey benim yüreğimin kızılı
gözlerim zincirdi ayaklarına
geldim
çölüne göçebe bulut sağdım
yürüsün yüreğine bahar
gelsin diye umut
ağladım