Hayal Dilencisi

Zamansız kopan bir fırtınaydı gelişin...

Geldin
Akşamın en ölgün soluklarında
Parlıyordun
Sanki Zühreye nispet yaparcasına...

Ben pejmürde hayaller dilencisiyim
Gardı düşmüş,tedirgin karanlıklarda
Nasıl açabilirim yağmurlara derdimi
Nasıl yürürüm ki
Benim olmayan,emanet yollarda?...

Babil'den beri uyuyorken yüreğim
Uyandırdın...
Sessizliğim dönüştü,bir zifiri aymazlığa
Gözlerimde vurgun yemiş bin denizci
Koşuyorum,kendi ayaklarımla,çıkmazlığa...

Gönlümün,zift dökmüş sahillerinde
Yığılıp kalıyor,köpüklü,masmavi umutlarım
İnfazıma ayna tutan gelgitlerde
Yaralı bir deniz gibi
Kıyıya vuruyor feryatlarım...

Ben pejmürde hayaller dilencisiyim
Tutulurum,boşluğun ateşli salgınlarına
Ben İrem'in günahkar çiçekçisiyim
İstesem de,düşemem senin
Vurgunlarına...

Dedim ya
Kuşlar,su içmez benim sabahımdan
Yol yakınken,dön istersen
Sen bu şafaksız aşkın
İlk sapağından...

Zamansız kopan bir fırtınaydı gelişin...
Dört göz,dört yürek seni beklerken
Bir hoş geldin bile diyemedim...
Kahrolası kelimeler,susup kaldı dudağımda
İhtilaller yapardım oysa
Yokluğunda...