Hayal Diyarından Şiir.....

Kayboluşların sırtındaydı hayat,
Düşler çukurlardı,
Bilemedim...Düştüm..
Ama kimselere....
......Kendime bile söyleyemedim..!

Üşürdüm...
......Ve de üzülürdüm,
Ama silemezdim geceleri,
Ve tenimden sıyrılıp akan güneşi..
Düşüncelerimle ağlardım,
Kimseler bilemezdi..

Kelimelerdi benim hayatım,
Onlar güldürür,onlar ağlatırdı beni..!
Saklanırdım..
...Yaslanırdım ruhuma..
Yalnız o anlardı beni..

Kaçmaklarım vardı...
.....hayal diyarımda..;
Bazen prenses olurdum bir şatoda,
Bazen asılı kalırdım ayda...
Yıldızlara dokunur,
Bulutlarda uyurdum...

Kafamın içinde binlerce ses vardı,
Hatırlarım biri çok inatçıydı,
Bazen ona aldanır,
En sevdiğim oyuncama bile küserdim;
Sırf benimle konuşmadığı için..
Sonra dayanamaz öperdim...

Bir kitaplarda...
.....Bir de ruhumda kaybolurdum.
Satırlar işlerdi yüreğime;
Hikayede ağlayan çocuk hep ben olurdum.
Gözyaşı biriktirir,
Tam da boğulurken...hayal diyarımdan;
Usulca bir gemi gelir götürürdü beni..

Sebepler ve sonuçlarla başım beladaydı,
Ne sonuçlara katlanabildim,
Ne de sonucu doğuran sebepleri öğrendim..
.......Zaman yardım etti,
Ama hep bekletti.............!

Benim hayatım;
Kelimelerin kanatlarında....
Uçucaksam onlarla,
Yine sürüneceksem onlarla...

..
/Aldanmayın bu şiirleri yazana,,ruhu 40 kendisi 16 yaşında.../