Hayal Hazandı Belki

-ı-

hayal realist olan değil,
hayal hazandı belki

hayal;
zihinde tomurcuklanan bir menekşe gibi
hayal;
ulaşmak istemek,
ulaşılması zor da olsa
vazgeçmemekti.

hayal;
kendi dünyasında özgürce yürümek
bağımlı kalmadan hiçbir şeye,
göz kırpmak kadar kısa zamandı
belki.
hayal;
aslında aslı olan her şeydi...

-ıı-

hazan uğramış bahçelerde yürüyordu
bedenim
sonbaharın aciz rüzgarına
bırakmıştı benliğimi...
ve bir çocuk
bana el sallıyordu
adeta
"yardım et" dercesine soluyordu
yüreği

ağlak gözlerle baktı bana
"hayallerim" dedi,
"onlar rüzgarda yere serpildi"
üzgündü çocuk
oturmuş ağlamaya devam ediyordu
"sus küçüğüm ağlama"
sen daha hayal kırıklarını yaşamadın
sus artık ağlama...

belki de tek bir hayaliydi
itinayla toplamıştı
onlara,
"ağaçların gözyaşları" dedi
onlarda ağlar mıydı peki?

eliyle işaret etti
sararmış kuru yaprakları
ne yapacaktı bilemem ama
ters düşmüş
şemsiyesine toparlamıştı
hepsini...

hayal hazandı belki
hayal realist olan değil...