Hayaller Kurardım Çocukken

Hayaller kurardım çocukken
Toz pembe dünyamda herşey ne kadarda hoş görünürdü bana
Hiçbirşeyden habersiz gülücükler saçardım etrafıma
Sanki dünyanın bütün kötülüklerine karşı nispet yaparmışcasına

Hayaller kurardım çocukken
Uçmak isterdim hep
Kuşlar gibi hür,özgür olmazk isterdim
Herşey o kadarda güzel görünürdüki bana
Yaşamayı çok severdim
Öyle ya intihar eden insanlara hayret eder
Hayat bu kadar güzelken canlarına neden kıyıyyorlar acaba derdim

Hayaller kurardım çocukken
Yaşlanmaktan çok korkardım
Ömrümden zaman çaldığı için, geçen her güne kızardım
Geleceği düşünmek bile istemezdim
Oyunlar oynar koşardım.. umuda koşar gibi

Hayaller kurardım çocukken
O küçücük beynime nasılda sığdırırdım koskoca bir dünyayı
Hayallerimde hep mutluydum
O zamanlar bilmiyordum mutsuz olmayı
bilmiyordum aşık olmayı


Hayaller kurardım çocukken
Hayata umutla bakardım
Bazen bir dre kenarına iner
Suyun sesini dinler , suyla beraber bende akardım
Bazen yüksek bir dağın tepesine çıkar
Bazen bulutların üstünde yatardım

Hayaller kurardım çocukken
Annem ve babam hayallerimden hiç eksilmezdi
Gönlüm onlardan başkasıyla olmayı istemezdi
Ama birgün onlarıda kaybedeceğim hiç aklıma gelmezdi