Hayalsiz Şair

Sis dağılıyor
Gölgeler meydanda artık
Tekliği yırttım sayfalardan
Hayatın iki yüzüne de gülümsüyorum

Ufuklar merhaba uzaklığınca yakın
Her defasında yıldızlar serpiliyor sere serpe
Okyanus gözlerine seriyorum gece saçlarını
Dudaklarımın aşka mührünü kırıyorum
Baharlar dolaşıyor ruhumda
Kelebek hafifliğini yakaladım
İçim bir hoş
Seviyorum diyorum
Seviyorum

Elinden tutuşum yüreğimi tutmak gibi
Dünü unutmak
Yarını unutmak gibi

Kâinat benim artık
Dokunduğum her şey değişken güzelliğe
Ben vurgun
Bazen mavi, bazen yeşil, bazen kömür gözlerine

Hayal bu ya sınırları kaldırıyorum beynimden
Olmazlar siliniyor her tebessümde
Olurlar gül açıyor tastamam
Çok görmeyin dostlar ben şairim
Hayalsiz yaşayamam

Kavrukluğum içimdedir dışıma inat
Sönmez yangınlarla boğuşmak kaderim
Bitmez bir şarkıdır ruhumda hüzün
Aslında hep gözyaşı saklıdır ardında
İnanılmaz, devamlı gülümseyen bu yüzün

Hülyalarıma sığınırım gözleri açık
Kapanınca bilirim gelir rüyalarım
Bir tek o zaman susarım, gönlümde ağlamam
Çok görmeyin dostlar ben şairim
Dedim ya
Ben hayalsiz yaşayamam