Hayat

Pimini çekmek üzereyim hayatın
Efkarımın şarabına dokunuyor
Az önce gülüyordu
Şimdi selası okunuyor
Yazık ne güzel de dosttuk
Gönülden coşmuştuk
Erken emekli oldu hayattan
Vay can dostum vay
Hayat bu kadar mağrur olma
Hasmım da değilsin hısımımda
Bir göz yaşında kurutum seni
Bin umutta unuturum seni
Tarihlerde yargılarım seni
Gecelerde sorgularım seni
Rezilsin varlığın kadar
Peşme keşliğin kadar
Hani iyi yönlerinde yok değil
İnsanlığa hayat olduğun kadar
Affedersin hayat
Tabirim caiz değil numunem yok