Hayat
ölümün mevsimi yok
sevmenin zamanı olmadığı gibi
belki yağmurlu bir ilkbahar sabahında
fırından aldığın sıcak bir ekmek gibi ya da
kızgın güneşin altında
çıplak bedenini çoşturan
beyaz köpükler arasından
maviye karışır ölümün rengi
veya hasretle koşarsın
dalından kopan sarı yapraklar gibi toprağa
kim bilir belki
zemheri ayazında
sobada kızaran kestane tadında
ve sevimli bir kedi gibi sokulur yanına
ölümün mevsimi yok
sevmenin zamanı olmadığı gibi...
aralik ikibin sivas
Ne güzel bir anlatım. Burada bir şair, burada beşi bir yerde bir şiir yatıyor. Ama günde ikiyüz şiirin yayınlandığı bir ailede bu güzellikler ancak benim yaptığım gibi tesadüfle bulunuyor. Aramıza hoş geldin şair. Nice paylaşımlarımız olsun. Tebrikler.