Hayat

Evet hayat,
Bu yaşıma kadar,
İpler senin elindeydi,
Yaşatmadın bana birgün mutluluk,
Hep acılarla geçirdin yıllarımı,
Güldürmedin ağlattın,
Yürütmedin,geri adım attırdın,
Sevindirmedin ömrümü çürüttün,
Nedir senden bu kadar çektiklerim,
Söylesene bana hayat.

Şimdi bütün ipler benim elimde,
Piyango vurdu yılbaşında,
Bunca çektirdiklerinin,
İntikamını almam için.
Sıra bende,
İnsanca yaşama sırası.
Dün yüzüme gülüp,
Arkamdan kuyumu kazdırdıklarına,
Parasızım diye sevgimi hiçe sayanlara,
Zavallı aşkımı yerden yerlere vuranlara,
Acı çektirme sırası bende.

Şimdi onlarla ben eğleneceğim,
Tek gecelik sevişmelerle,
Günümü gün edeceğim.
Dün arkamdan hançerleyenlere,
Bugün ben kılıcımı çekeceğim.
Aşkımı küçümseyenlere,
İhanetle karşılık vereceğim,
İçimde büyüttüğüm sevginin yerine,
Olabildiğince kin ve nefretimi kusacağım.
Hayat unutma ipler benim elimde.

Eee hayat!Ne demişler,
Gün ola devran döne,
Yel ola harman bite.
Gün geldi geçiyor,
Ben koştukça ömür kaçıyor,
Dünün acımasızları,
Bugün ayaklarıma kapanıyor,
Gör sen intikam nasıl alınıyor.
Bir verip beş almak nasıl oluyor,
Çulsuzum diye kaçanlar,
Bak nasıl koynuma giriyor.
Eee!Ne yapalım ipler benim elimde.

Birazda biz yaşayalım üç günlük dünyada,
Neşe huzur bulalım,
Kah Marmariste,kah Bodrum da.
Bir hatun solumda,bir hatun sağımda,
Birisi beklemede,diğeri koynumda,
Sen çok acılar çektirdin bana zamanında.
Şimdi sıra bende,
Çok görme bunları sende bana.
Eee!Ne yapalım ipler benim elimde.

Yok be hayat!
Yapamam ben bütün bunları,
Ayak altına alamam gururlarını,
Hiçe sayamam insanlıklarını,
Bir kardeş gibi korurum namuslarını,
Kılıcımı çekip vurmam boyunlarını,
Kurmuşlar düzenlerini bozmam oyunlarını,
İçime atarım bunca çektirdikleri acılarımı,
Olsun be böylede güzel,
Hayat seni doyasıya yaşamaya değer.