Hayat Çıkmaz Sokak

Hayatınla bir boşlukta karşılaştığında anlıyorsun
Bu nasır tutmaz bedenim koca yüreğimle birleştiğinde
Sen bile aynadaki yüzüne yabancı kalıyorsun
İlk;
Akışına bırakırsın hayallerini
Hayatından hayallerine nehirler akıtırsın
Sonra;
Akmaz olur kurumuş kuyularda kalakalırsın bir başına
Elleri toz toprak bir çocuğun düşlerine uzanırsın
Düşüp kalkarsın dizlerin kan içinde kalır
Koşarsın ceylan yüreğin soluksuz kalırcasına
Kader bir kartalın pençesi olur gözleri keskin
Yılanın sivri dilinden boşalırcasına zehir zıkkım
Ama sen yinede dağların ardında ki maviye sevdalanırsın
Her adımda biraz daha yaklaşırsın cennet kokan diyarlara
Ne hayat ne de kader takarsın
Bir an gelir sende umudun koynunda devran sürersin
Bir elinde yüreğin bir elinde hayallerin
Alkışa tutarsın kendini...