Hayat Işte Zor Karışık Bilinmez

Ne zormuş hayatı omuzda taşımak
Yüreğe ağır hesaplar bırakmak
Dillenen geceye hüküm giydirmek
Ve sonra giydirdiğini soymak siyahta
Duvar diplerinde saklı gizli ağlamak
Kimse görmesin bilmesin diye
Hayatı yorgun kılmak bedende
Bedeni yorgun kılmak hayatta
Rüzgârın esiri olmuş acıtan ne varsa yürekte
Anne baba sevgisine avuç açmak dilencinin yüzünde
Zor olan ne varsa omuzumuza almışız haberimiz olmadan



Ne kolaymış söylenenleri kabullenmek
Gözlere bant bağlayıp herşeyi yok saymak
Düşlere sığınıp hayâllerde kaybolmak
Geceyi yalandan yıldızlarla aydın kılmaya inanmak
Sanıldığından çok kolaymış
Yalansı gülüşlere boyun eğmek
Bir damla göz/yaşına gebe bırakmak benliği
Konuşmak kolay sanılsada susmanın yeri ayrı yaşanmışlıkların gölgesinde
Kolaymış aslında görmemezlikten gelmek hayatı
Asıl zor olanı görüpte gözleri yummakmış yalanlarla gelen ah'lara
Söylenenlerin hükmü yok kullaklarımda



Ne karışıkmış bilinmezliğe imza atıp
Yarınların esareti altında olmak
Yüreğe bir nebze umutla asılmak
Ve umudu yitirmişken yitirilmemiş gerçek olarak avuçta saklamak
Hayata bel bağlamak
Kimi zaman ipi koparıp özgür bırakmak cellâdın elinde
Kimi zamansa özgürlüğe yem bırakmak bedeni
Karışıklığın sembolüymüş aslında insanların çeşitli kılıkları
Her/güne başka bir 'ben,sen,o 'olarak uyandırmakmış bedeni güneşe
Düşsel düşüncelerden yola çıkarak gerçeğe adım attığını sanmakmış mavilik
Çok karışıkmış aslında bilinmezlikte bilipte bilmemezlikten gelmek
Daha uygun cevapmış...



Ve şimdi mi ?


Ne hesaplaşmalar hesaplaşma
Ne/de gülüşler gülüş
Ne yaşlar damla olup yüreğe akıyor
Ne yakarışlar yürek sesine ulaşıyor
Ne yalanlar yalan artık
Ne doğrular doğru
İnanılan en temiz kâbus bile
İnanılan en masum düşten daha az can yakıyor
Gecede varoluş halbuki kayboluşa giden sessiz bir gemi
Duvarların izinde mıhlanan çığlıklar
Gece sessiz bir gemi bu/gece yüreğimde



Kimisine dargın hayat
Kimisine boşvermiş
Kimisine gülümsemiş içten
Kimisine kapanmayacak yara açmış derinden !
Gözlere yaş kondurmuş yaşları kana dönüştürmüş zamanı geldiğinde
Bencilliğini örselemiş dağdan dahada dağ olan yarınların eteğine
Bana diyebilir misiniz;
Dertsiz insan yok diye
Kimi açlıktan ağlar
Kimi yoksulluktan
Kimi sevgisine
Kimi hayata
En güçlüsü bile ağlar
En varlıklısı bile fakirdir aslında hayatın gözünde
Hayat güzel mi ?
Hayat kendisine güzeldir her zaman
Bakmasına bilene hayatta güzeldir aslında





Gördüklerimle yetiniyorum şimdilerde
Gördüklerim,duyduklarım can acıttı zamanında
ve şimdi;
Hayata bakmasını biliyorum
Hadi karşındayım bakışalım hayat !