Hayat Sahnesi

Hayat bazen güzel imgelerle dolu ve mutluluk içeren bir şiir
Bazen de bir şarkıyı söylerken detone olmak gibidir
Mesela, oynadığınız oyun ne kadar güzel olursa olsun
Tiyatro sahnesinin karşısındaki boş koltuklara benzer hayat.

Dünya bir sahne değil midir zaten? İşte ben de o sahnedeydim
Rolüm uzun değildi, az sayfalıydı tekstim, Ama! Zor ezberledim
Aklım alıyordu oysa. Ama bana verilen rolü oynamak istemedim
Ancak perde açılmıştı artık, oynamalıydım ve sonuna kadar oynadım

Kimi zaman güldünüz beni izlerken, kimi de düşündünüz
Bazen de üzüldünüz ve hüzne boğulup ağladınız zaman zaman
Ama! Yine de beğendiniz, sevdiniz ve alkışladınız
Güzel sözler söylediniz hakkımda. Onurlandırıp, ruhumu okşadınız.

Belki sizler benim hakkımda konuşup, iyi bir oyuncu dediniz
Oysa bana bu hayat sahnesinde hiç istemediğim bir rol verilmişti
Seçme şansım yoktu...
Aslında ben iyi bir oyuncu değil, gerçeğin ta kendisiydim.
Evet! Bendim o ben... Hep kendimi oynadım aslında
Ve biliyor musunuz bıktım artık bu rolü oynamaktan
Artık yeni bir oyunda ve mutluluk içeren bir rolüm olsun istiyorum
Hiç değilse son perdeyi tebessümle kapatmak istiyorum...